نرخ بازده داخلی (IRR) یک معیار بازده سرمایه گذاری است که سود و زیان یک پروژه را مشخص می کند. در حقیقت نرخ داخلی، عوامل خارجی مانند تورم، هزینه سرمایه گذاری و یا خطرات مختلف مالی را شامل نمی شود.
نرخ بازده داخلی، نرخ بازگشت نقدی با تخفیف هم نامیده می شود.
در زمینه پس انداز و وام، IRR یعنی نرخ بهره مؤثر است.
تحلیل گران اقتصادی معمولاً از این فاکتور در کنار ارزش خالص فعلی یا NPV استفاده می کنند.
در این روش تلاش می شود تا جریان نقدینگی با میزان بازگشت نامعلومی به میزان کنونی تنزیل داده شوند.
شرکت ها از IRR در بودجه سرمایه استفاده می کنند تا سودآوری پروژه های سرمایه را با توجه به میزان بازده مقایسه کنند.
نرخ بازده داخلی یک شاخص سودآوری، بهره وری، کیفیت یا عملکرد سرمایه گذاری است. این با ارزش خالص فعلی که نشان دهنده مقدار خالص یا مقدار اضافه شده توسط سرمایه گذاری است در تضاد است.
شرکت ها از نرخ بازده داخلی برای ارزیابی مسائل سهام و برنامه های خرید سهام استفاده می کنند.
تابع IRR در اکسل دو ورودی به شرح ذیل دریافت می کند.
ورودی دوم که به صورت اختیاری وارد می شود مبنای اولیه محاسبات قرار می گیرد و در صورت وارد نکردن مقدار ۰٫۱ برای آن در نظر گرفته می شود. درواقع تابع IRR به صورت مرحله ای محاسبات را انجام می دهد بدین صورت که ابتدا نرخ ثابتی را به عنوان IRR در نظر می گیرد و در هر مرحله مقدار IRR را بهبود می دهد تا زمانی که با دقت ۰٫۰۰۰۰۱، مقدار IRR محاسبه شود. در این تابع اگر طی ۲۰ مرحله عدد IRR با دقت ۰٫۰۰۰۰۱ حاصل نشد، مقدار خروجی تابع برابر با خطا #NUM! خواهد بود.
به منظور استفاده از تابع IRR در اکسل ابتدا باید جریان نقدی پروژه (جریان نقدی پروژه در واقع مشخص می کند در هر مقطع زمانی چه میزان پول دریافت یا پرداخت کرده ایم) را درون سلول های اکسل به ترتیب دوره وقوع (که عموماً سالیانه است) ثبت نمود. سپس محدوده ثبت اطلاعات جریان نقدی به عنوان ورودی اول تابع IRR وارد می شود.
هنگامی که علامت جریان نقدی بیشتر از یک بار تغییر می کند، مثلاً زمانی که جریان نقدی مثبت به دنبال آن ها منفی باشد و دوباره مثبت (+ + – – – +)، IRR ممکن است مقادیر واقعی چندگانه داشته باشد.
معادله IRR را نمی توان با روش تحلیلی حل کرد، بلکه تنها با تکرار میتوان به نتایج معادله رسید.
نرخ بازده داخلی تغییر یافته (MIRR) هزینه سرمایه را در نظر می گیرد و هدف آن ارائه یک نشانگر بهتر از بازده احتمالی پروژه است. این نرخ تخفیف برای قرض گرفتن پول نقد اعمال می شود و IRR برای جریان نقدی سرمایه گذاری محاسبه می شود.
هنگامی که یک پروژه دارای IRR های چندگانه، ممکن است راحت تر باشد که IRR پروژه را با سود بازپرداخت شده محاسبه کنید. بر این اساس، MIRR مورد استفاده قرار می گیرد که دارای نرخ سرمایه گذاری مجدد است که معمولاً با هزینه سرمایه پروژه برابر است.
در محاسبه نرخ بازده داخلی، ارزش زمانى پول در نظر گرفته مى شود و این نقطه قوت این معیار است.
از بین معیارهاى سه گانه ارزیابى طرح ها، محاسبه نرخ بازده داخلى از همه مشکل تر است.
عیب بزرگ این معیار ضعفى است که در برابر متفاوت بودن مبلغ خالص سرمایه گذارى دارد.
منبع:bigwallet.ir
