در صنایع تولیدی و به ویژه صنعت خودروسازی، نحوه واردات یا انتقال محصولات به کشورها نقش کلیدی در تعیین هزینه ها، سیاست های گمرکی، زمان تولید و استراتژی های مونتاژ دارد. در این راستا، سه مفهوم پرکاربرد CKD (Completely Knocked-Down)، SKD (Semi Knocked-Down) و CBU (Completely Built-Up) مطرح می شوند که به ترتیب بیانگر سه روش متفاوت برای واردات یا آماده سازی محصولات هستند. هر یک از این روش ها مزایا، معایب و کاربردهای خاص خود را دارند و انتخاب میان آن ها به عوامل مختلفی همچون سیاست های صنعتی کشور، هزینه های نیروی کار، توانمندی خطوط تولید داخلی و قوانین گمرکی بستگی دارد.
در ادامه این مقاله، به معرفی دقیق تر این سه روش پرداخته و تفاوت های اصلی میان آن ها را بررسی می کنیم:
CBU یا Completely Built-Up به کالاهایی گفته می شود که به صورت کامل و آماده از خط تولید کشور سازنده خارج شده و بدون هیچ گونه مونتاژ یا تغییر در کشور مقصد، مستقیماً به دست مشتری می رسند. این روش مانند خرید یک کیک آماده از قنادی است: همه چیز پخته و بسته بندی شده، فقط کافی ست درِ جعبه را باز کنید و استفاده کنید! هرچند واردات CBU سریع تر و بی دردسرتر است، اما هزینه های گمرکی بالا و کم توجهی به تولید داخلی، آن را به گزینه ای پرهزینه و بعضاً غیراستراتژیک برای کشورهایی با سیاست های توسعه صنعتی تبدیل کرده است.
واردات خودرو به صورت CBU (Completely Built-Up) مزایا و معایب خاص خود را دارد. از مهم ترین مزایای CBU می توان به سرعت بالای تحویل، کیفیت تضمین شده از سوی کارخانه سازنده، و عدم نیاز به زیرساخت تولید یا مونتاژ در کشور مقصد اشاره کرد. این روش برای کشورهایی که فاقد توان تولید یا مونتاژ هستند بسیار کاربردی است. با این حال، معایب CBU نیز قابل توجه اند؛ از جمله هزینه های گمرکی بالا، کاهش فرصت های اشتغال در داخل کشور، و عدم انتقال فناوری یا دانش فنی. بنابراین، CBU اگرچه برای مصرف کننده نهایی جذاب است، اما در بلندمدت ممکن است به زیان صنعت داخلی تمام شود.
روش SKD (Semi Knocked-Down) را می توان حد میانی بین واردات کامل (CBU) و مونتاژ کامل داخلی (CKD) دانست. در این روش، محصول به صورت نیمه مونتاژ از کشور مبدأ ارسال می شود؛ به طوری که برخی اجزا مانند موتور یا سیستم تعلیق از پیش سرهم شده اند، اما مراحل نهایی مونتاژ در کشور مقصد انجام می گیرد. این روش به شرکت ها امکان می دهد ضمن کاهش هزینه های گمرکی و بهره برداری از نیروی کار محلی، نیاز کمتری به زیرساخت های پیچیده تولید داشته باشند. SKD بیشتر شبیه پازل نیمه چیده شده ای است که مونتاژ نهایی اش در مقصد تکمیل می شود؛ ترکیبی هوشمندانه از صرفه جویی و بومی سازی.
روش SKD (Semi Knocked-Down) نیز مزایا و معایب خاص خود را دارد. از مهم ترین مزایای SKD می توان به کاهش هزینه های گمرکی نسبت به واردات کامل (CBU)، صرفه جویی در زمان تولید نسبت به CKD و ایجاد فرصت اشتغال نسبی در کشور مقصد اشاره کرد. در عین حال، معایب SKD شامل نیاز به تجهیزات اولیه مونتاژ، عدم استقلال کامل صنعتی و محدودیت در توسعه فناوری تولید داخلی است. SKD انتخابی هوشمندانه برای کشورهایی است که در حال گذار از واردات کامل به تولید نیمه داخلی هستند و به دنبال تعادل میان صرفه جویی اقتصادی و رشد صنعتی می گردند. این روش در جست وجوهای مرتبط با واردات خودرو، مونتاژ داخلی و سیاست های گمرکی جایگاه ویژه ای دارد و در بهینه سازی زنجیره تأمین نقش مهمی ایفا می کند.
CKD یا Completely Knocked-Down به روشی گفته می شود که در آن تمام قطعات یک محصول، به صورت جداگانه و منفصل از کشور مبدأ ارسال می شود تا در کشور مقصد مونتاژ نهایی روی آن انجام گیرد. این روش بیشتر در صنایعی مانند خودروسازی رایج است و فرصتی برای کشور واردکننده فراهم می کند تا با راه اندازی خطوط مونتاژ، اشتغال زایی کند، هزینه های گمرکی را کاهش دهد و به تدریج به سمت تولید داخلی حرکت کند. CKD در واقع پلی است میان واردات صرف و تولید کامل، و می تواند نقطه آغاز خوبی برای توسعه صنعتی یک کشور باشد.
روش CKD (Completely Knocked-Down)یکی از رایج ترین استراتژی ها برای توسعه صنایع داخلی و کاهش هزینه های واردات محسوب می شود. از مزایای CKD می توان به کاهش تعرفه های گمرکی، افزایش اشتغال زایی، انتقال فناوری و امکان بومی سازی قطعات اشاره کرد؛ در حالی که معایب آن شامل نیاز به زیرساخت تولید، سرمایه گذاری اولیه بالا و زمان بر بودن فرایند مونتاژ است. این روش به ویژه برای کشورهایی که به دنبال رشد صنعتی و توسعه تولید داخلی هستند، گزینه ای کلیدی و راهبردی به شمار می آید.
در جمع بندی، سه روش CKD، SKD و CBU، هرکدام نمایانگر سطح متفاوتی از مشارکت کشور مقصد در فرآیند تولید و مونتاژ محصول هستند. CBU ساده ترین و سریع ترین روش برای عرضه محصول نهایی است که بدون نیاز به زیرساخت صنعتی وارد کشور می شود، اما با تعرفه گمرکی بالا و اشتغال زایی محدود همراه است. در مقابل، SKD حالتی میانه دارد که بخشی از مونتاژ در کشور مقصد انجام می شود؛ این روش هزینه واردات را کاهش داده و به ایجاد اشتغال محدود کمک می کند، اما همچنان وابستگی به کشور مبدأ را حفظ می کند. در نهایت، CKD کامل ترین مدل از نظر انتقال فناوری و توسعه صنعتی است، زیرا تمام قطعات به صورت منفصل وارد شده و فرآیند مونتاژ از صفر در داخل انجام می گیرد. این روش با وجود نیاز به زیرساخت قوی، نیروی متخصص و سرمایه گذاری بالا، امکان بومی سازی، اشتغال زایی گسترده و کاهش وابستگی را فراهم می سازد. انتخاب میان این روش ها باید بر اساس اهداف بلندمدت صنعتی، سیاست های اقتصادی و توان فنی کشور انجام گیرد.
دریافت دمو رایگان نرم افزار انبارداری انبارآنلاین نسخه حرفه ای
